Komment?

mikið er nú súrt að vera búinn að hella gersamlega úr huga sér á alnetið og svo virðist enginn hafa neitt um það að segja......... Manni getur nú sárnað þú maður bresti ekki hreinlega í grát.

IV
ps. minni á glænýja myspace síðu http:/myspace.com/ingiv

Spila rassinn úr buxunum......

Ég er soldið búinn að vera að því þessa dagana. Ekki í þeim skilningi að ég sé að gera upp á bak í einhverjum málum, heldur meira þannig að ég hef lítið annað gert fyrir utan að (vinna/sofa/éta/hafa hægðir) heldur en að spila tónlist fyrir fólk í misjöfnu ástandi (það, ekki ég!!). síðustu tvo þriðjudaga hef ég leyst Ingvar af á Dubliner þar sem aumingja kallinn er með raddböndin á sjúkrabörum (er faið að gefa út vínveitingaleyfi til sjúkrahúsa??) og í síðustu viku kom líka upp spila mennska á miðvikudagskvöldið á stað sem kallast Decco í Lækjargötu. Það var bara ægilega fínt gigg og kann ég Júlla "Forstjóra" bestu þakkir fyrir að koma okkur Ingvari í kynni við þann stað. Fimmtudagurinn var forvitnilegur en þar sem Ingvar var enn raddlausari eftir átök kvöldsins á undan gat hann ekki séð sér fært að spila á Dubliner með mér. Nú voru góð ráð dýr og bestu ráðin alveg rándýr! Ég ákvað að hhringja í Rúnar og nánast grátbiðja hann um að koma nú og bjarga félaganum á raunarstundu, sem og hann gerði þessi elska :-) Takk takk elsku vin. Föstudagurinn rann upp og voru þá Sixties bókaðir á Café Viktor (ekki spyrja!) Giggið fór nú ekki mjög vel af stað þar sem sviðið er staðsett uppvið stigann upp á efri hæðina þar sem fór fram einkasamkvæmi með tilheyrandi BÚMM DISS BÚMM BÚMM DISS á hvínandi blasti og gátum við þar af leiðandi ekki heyrt almennilega hvað við vorum sjálfir að spila auk þess sem það var frekar hallærislegt að fá dúndrandi tekknó á milli rólegu metnaðarfullu laganna sem við höfðum ákveðið að byrja kvöldið á. Laugardagurinn fól í sér þó nokkur átök af minni hálfu. Vaknaði í vinnuna klukkan tíu mínútur yfir ellefu (búðin opnar klukkan ellefu, vúpsadeisí) og rauk af stað eins og raketta til að ná nú að halda því sem var eftir af andlitinu ( því restina skildi ég eftir á koddanum þegar ég rauk af stað) OK, kláraði vinnudaginn svefnvana og ómögulegur, þó sérstaklega af því að ég vissi að ég ætti eftir að vaka til a.m.k. klukkan 4 um nóttina. Fór og sótti Rúnar á Glaumbar þar sem hann hafði verið að horfa á Úrslitaleikinn í Ensku Deildinni, framlenging sem hann btw missti af og þar af leiðandi úrslitunum líka, sorrí. Á leiðinni þaðan fékk ég símtal frá Ingimundi sem var þá kominn í Tónabúðina að hitta mig (ég hélt að hann væri farinn og ætlaði ekki að koma með mér) við fórum og náðum í hann og gátum verið lagðir í hann klukkan hálf fimm á leiðinni til Sauðárkróks þar sem halda átti uppi stuðinu um nóttina. skemmst frá því að segja fórum við í loftköstum um landið á sirka alltof ólöglegum hraða og náðum á krókinn rúmlega sjö (húsið opnaði fyrir matargesti klikkan átta) þar tóku á móti okkur frekar skrautlegar fótboltabullur í annarlegu ástandi, búnir að stilla upp græjunum á sviðinu þannig að eftir smávægilegar lagfæringar gátum við tekið hljóðprufu og vorum komnir út áður en fyrstu gestirnir mættu á staðinn. Gistingin á króknum var ekki af verri endanum þar sem við höfðum eiginlega bara heilt einbýlishús til umráða og eftir smá reynsluakstur á rúmunum höfðu menn sig til og voru klárir í átök næturinnar. Ballið var hér um bil æðislegt og verður að teljast með betri böllum sem Sixties hafa átt í þessu húsi. Heim á sunnudag og allir í fílíngi. Þó er nú ekki allt upptalið, Þegar við komum að æfingarhúsnæðinu til að afferma bílinn þá stendur þar gámur fyrir innkeyrslunni þannig að nú var tvennt í stöðunni: bera græjurnar 200 metra yfir blautt gras og drullu, eða keyra hálfgerða torfæruleið í kringum húsnæðið til að komast hinum megin að því. Seinni kosturinn varð fyrir valinu og gekk bara bærilega, ég ákvað að keyra á eftir sendibílnum til að geta tekið hluta af græjunum mínum í bílinn hjá mér (ekki spyrja!!) Tæmdum bílinn á mettíma og allt í góðu, etti draslið mitt í bílinn og bakka af stað yfir grasið til að geta snúið við. Ég sá aldrei briotna stál-girðingastaurinn sem stóð uppúr grasinu, ekki fyrr en ég hafði bakkað á hann og þegar ég ætlaði út til að athuga hvað hefði gerst vildi ekki betur til en svo að bíllinn rann af stað sem varð til þess að fíni fíni Golfinn hennar Mörtu sem hún hafði lánað mér af einskærri góðmennsku var nú hálf afturstuðaralaus!! Ég náði með einhverju móti að tylla honum upp aftur þannig að dytti nú ekki alveg af á leiðinni heim, en það var frekar skömmustulegur ég sem skilaði bílnum það kvöldið (n.b. ég hafði verið beðinn um það sérstaklega að skila bílnum nú í heilu lagi) Allavega, nú sé aðfaranótt miðvikudags og ég var að koma heim af Dubliner þar sem ég var að spila (í afleysingu fyrir Ingvar) spilerí á fimmtudag, föstudag á Gauknum með Sixties og laugardag og sunnudag í Eyjum með Sixties.

Ég býst við því að ég hvílist nóg þegar ég er dauður og grafinn.

Þráðlaust líf......

Mikið er nú mergjað allt þetta tækjarusl í dag. Hvert sem maður fer er boðið uppá þráðlaust internet þar sem maður getur sest niður innan um fullt af fólki og sökkt sér niður í fartölvuna og þarf ekki að yrða á nokkurn mann, nema kannski í gegnum MSN. Guð forði okkur frá því að hitta annað fólk og eiga notalegar samræður augliti til auglitis. Ég ætti nú kannski að blammera þetta sem minnst, sit inná kaffihúsi akkúrat núna með tölvuna og stari stjarfur á skjáinn eins og dáleiddur.

En, þegar einni kúnni er mál.................